کمبود و خرابی دیوار پرده در ساختمان های چند طبقه

با توجه به الزامات ساختمان های چند طبقه در شهرهای مدرن، تحولات در فناوری نمای دیوار پرده با شتاب فزاینده ای ادامه می یابد. انواع مختلفی از سیستم های کرتین وال به طور گسترده برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند. با این حال، در کنار مزایا، ممکن است در طول عمر دیوارهای پرده با برخی مشکلات نیز مواجه شوید. طبقه بندی کمبودها به دلیل معیارهای مختلف برای مشخص کردن این مشکلات مهم می شود. با این وجود، اگر می‌خواهید برنامه‌ای متفکرانه برای ساخت کرتین وال خود داشته باشید، می‌توان با توجه به فرآیند طول عمر نمای کرتین وال، تعامل اجزای سیستم و عوامل محیطی، کمبودها را بررسی کرد. به عنوان یک قاعده، ابتدا پیش آگهی کمبود در طول عمر سیستم های کرتین وال موجود با در نظر گرفتن مراحل طراحی سیستم، محصول، مونتاژ، استفاده و نگهداری، فرآیندهای کنترل انجام شده است. در مرحله دوم، کاستی های ایجاد شده در کرتین وال با توجه به تعامل سیستم های نمای ساختمان و کرتین وال بررسی شد. طبقه بندی سوم شامل تجزیه و تحلیل کمبود ساختمان های در نظر گرفته شده به دلیل عوامل خارجی است. برای مثال، دیوارهای پرده‌ای لعاب‌دار در ابتدای توسعه‌شان شگفت‌انگیز بودند و از آن زمان شهرهای آمریکا شاهد ساخت تعداد زیادی ساختمان شیشه‌ای بوده‌اند. دیوارهای پرده ای لعاب دار با ارتفاعات سر به فلک کشیده و مناظر وسیع، فضاهای اداری، خرده فروشی و مسکونی مطلوبی را ارائه می دهند که ساخت آنها سریعتر و هزینه کمتری نسبت به دیوارهای بلبرینگ آنهاست. با این حال، با افزایش سن دیوارهای پرده ای لعاب، بسیاری از اجزای آنها به پایان عمر خود می رسند. هنگامی که نشت ها و پیش نویس ها به مشکلاتی مکرر تبدیل می شوند، تعیین بهترین مسیر عمل می تواند دشوار باشد. علل پریشانی و شکست مانند همه عناصر ساختمانی، دیوارهای پرده آلومینیومی دارای نقاط ضعف خاصی هستند. دانستن اینکه چه چیزی را باید جستجو کنید، چگونه عمر مفید سیستم کرتین وال را افزایش دهید، و زمانی که زمان حفظ مشاور فرا می رسد، برای جلوگیری از برخی خرابی های بالقوه پرهزینه و مخرب بسیار مهم است. اگرچه مسائل مربوط به مواد قاب، روش ساخت و نوع لعاب متفاوت است، اما برخی از نگرانی‌های رایج وجود دارد که متخصصان طراحی هنگام ارزیابی وضعیت سیستم کرتین وال به دنبال آن هستند. آلومینیوم انحرافی به عنوان یک ماده قاب دیوار پرده مزایای زیادی دارد، اما این عیب مشخص را دارد که تقریباً سه برابر بیشتر از فولاد برای یک بار مشخص منحرف می شود. حتی زمانی که میزان انحراف استحکام اعضای آلومینیومی را به خطر نمی اندازد، باز هم ممکن است خطری را ایجاد کند که شیشه ممکن است به زور از جای خود خارج شود. برای محافظت در برابر انحراف بیش از حد، مولیون‌ها به شکل‌هایی اکسترود می‌شوند که ممان سطحی اینرسی یا مقاومت یک شکل مقطع خاص در برابر تنش خمشی را به حداکثر می‌رسانند. عناصر با فلنج عریض، مانند تیرهای I، دارای گشتاورهای اینرسی سطح بالایی هستند، به همین دلیل است که این پروفیل اغلب در ساخت دیوار پرده استفاده می شود. برای کاهش انحراف در مجموعه دیوار پرده‌ای بدون افزودن عمق اضافی به پروفیل قاب، ممکن است تقویت‌کننده‌های فولادی به ملیون‌های آلومینیومی اضافه شود. این روش ضمن بهره گیری از خواص باربری، فولاد را در برابر قرار گرفتن در معرض عناصر محافظت می کند. با این حال، نفوذ آب به یک سیستم تقویت‌شده با فولاد نیز می‌تواند منجر به انحراف به دلیل خوردگی و انبساط فولاد شود و باعث خم شدن آلومینیوم به سمت بیرون شود.