فناوری تجسم طراحی دیوار پرده ساختمان

طراحی بصری شکل جدیدی از بیان در زمینه طراحی دیوار پرده مدرن معماری است. از زمانی که طراحان مفاهیم را روی کاغذ ترسیم کردند، از تصاویر برای بیان اینکه چگونه طراحی یک ساختمان ممکن است به پایان برسد، استفاده شده است. نوآوری مستمر بیان طراحی، راحتی زیادی را برای ارتباطات و تصمیم گیری طرف های مربوطه به ارمغان می آورد. طراحی بصری معماری شکل مهمی از بیان در زمینه طراحی معماری است که سابقه ای چند قرنی دارد. از زمانی که طراح این مفهوم را قبل از ساختن ساختمان بر روی کاغذ ترسیم کرده است، از تصاویر برای بیان اینکه یک طرح ممکن است شبیه باشد، استفاده شده است. از دهه 1990، با توسعه و رواج CAD، ویدئو به طراحی اضافه شد، از رندر تصویر ایستا تا انیمیشن رومینگ معماری. این روش های طراحی نوآورانه، راحتی زیادی را برای ارتباطات به ارمغان آورده است. و نمایش بصری و بی‌درنگ طراحی معماری یک مزیت اساسی دارد: نوع جدیدی از ارائه را در اختیار مشتریان قرار می‌دهد. این شهودی ترین و کارآمدترین راه برای معماران برای برقراری ارتباط با مالکان و سایر تامین کنندگان دیوار پرده مربوطه در مورد مفاهیم طراحی و اهداف طراحی می شود. فناوری طراحی و تجسم معماری مدرن به فناوری تصویر مجازی کاملاً دیجیتالی اشاره دارد، از طریق مدل‌سازی طراحی مهندسی، رندرهای معماری، انیمیشن، واقعیت مجازی و فیلم‌های چندرسانه‌ای در قالب سناریوهای رندر مجازی برای آینده، جلوه بصری مفهوم طراحی به صورت واضح. ، واقعی، انتزاعی تا بتن، احساس همه جانبه ایجاد می کند. در فرآیند طراحی معماری سنتی، معمار با ترسیم طرح‌های دو بعدی و ایجاد مدل‌های سه‌بعدی، عقلانیت طرح معماری را مورد بررسی قرار می‌دهد که به تجربه انباشته شده در عمل طراحی طولانی مدت بستگی دارد. با این حال، به دلیل محیط متفاوت سایت و عوامل دیگر، این درک ذهنی ممکن است دقت نداشته باشد. از طراحی هندسی گرفته تا بیان پرسپکتیو گرفته تا مدل‌سازی سه‌بعدی، بیان دیوار پرده‌ای بدون قاب به سمت اصالت و شهود در حال توسعه است. امروزه سه روش طراحی معماری مانند طراحی افکت، انیمیشن و مدل جامد سه بعدی وجود دارد. با این حال، همه آنها محدودیت های خاصی دارند. با این حال، رندرهای سنتی و انیمیشن های چند رسانه ای اغلب از خود طرح منحرف می شوند، توجه بیش از حد به جلوه و عملکرد در عین غفلت از بیان طرح، انحراف از واقعیت در پرسپکتیو، نور و سایه و متریال و در نتیجه بسیاری از ساختمان های جامد تکمیل شده است. دور از رندرهای مرحله اولیه طراحی علاوه بر این، رندرها فقط معماری را از یک جنبه و یک منظر بیان می کنند، در حالی که انیمیشن تنها بیان معماری را از یک مسیر کامل می کند، بنابراین اصلاح آن بسیار دشوار است. با این حال، ساخت مدل جامد دشوار است، چرخه طولانی است، و هزینه تجدید نظر در صورت وجود خطا بیشتر است. بدیهی است که طراحی کرتین وال اداری می تواند نمایش جلوه های چند زاویه ای و تمام جهتی را ارائه دهد و رسانه های ویدئویی همچنین می توانند توانایی بیان چند مسیر تحول زمان واقعی را درک کنند که می تواند به طور کامل بر کاستی های رندرهای سنتی و انیمیشن های چند رسانه ای غلبه کند. به وسیله ای ایده آل برای نمایش جلوه های معماری تبدیل شود.